In a Spirit of Brotherhood, “Please officer I can’t breathe”

George Floyd
In het dagelijkse wereldnieuws komen er soms beelden voorbij waar je niet meer van kan wegkijken en die tot actie dwingen. Zo hadden de beelden van de moord op George Floyd. in 2020 een enorme impact. Ik voelde zelf niet alleen de afschuw over wat er gebeurd was, ik voelde ook dat ik er iets mee te maken had. Maar wat is mijn positie om daar iets over te zeggen, zijnde een witte man van boven de vijftig.

Onderdeel van het systeem
Nu hier pijnlijk zichtbaar geworden was hoe groot het systeem van institutioneel racisme is, worstelde ik met die vraag. Dit moment in de tijd markeer niet alleen een afschuwelijk menselijk drama, het onthult ook de werking van een systeem, in dit geval het systeem van institutioneel racisme. Omdat ik deel uitmaak van dit systeem ben ik ook deel van het probleem. Ik besloot om deze gebeurtenis vast te leggen en letterlijk op te sluiten in een koffer.

Harde grens
Deze koffer vormt een abstractie van die inhoud. Op het moment dat je als buitenstaander ontdekt wat de inhoud van de koffer zou kunnen zijn, word je gedwongen om je ermee te verhouden. En mocht je nog twijfelen, in de hoogglans van deze zwarte koffer kom je je eigen spiegelbeeld vanzelf tegen, er is geen ontkomen aan.

Artikel 1
Artikel 1 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens:

“All human beings are born free and equal in dignity and rights. They are endowed with reason and conscience and should act towards one another in a spirit of brotherhood.”