Caspar Berger
Caspar Berger maakt conceptuele kunst waarin de actualiteit en de kunsthistorische canon een grote rol speelt. Het zelfportret en zijn eigen lichaam is daarin vaak het vertrekpunt voor kunstwerken waarin thema’s zoals vrijheid, sterfelijkheid en politieke (geloofs)systemen een belangrijke rol spelen. Berger maakt daarbij gebruik van een grote diversiteit aan materialen, waaronder brons, zilver, goud, siliconen, epoxy, hout en vilt, maar ook video en multimedia of een combinatie daarvan. Het oeuvre van Caspar Berger verdeelt zich in een reeks omvangrijke series; thema’s hierin zijn: Skin, Skeleton, Universe en Spirit.
Bij Skin is het vertrekpunt de menselijke huid. De huid definieert de grens tussen het interne lichaam van het persoonlijke ‘ik’ en het onpersoonlijke van de externe wereld. Voor Skeleton heeft Berger in 2012 met behulp van een CT-scan een exacte 3D kopie van zijn skelet gerealiseerd. Onze ‘eeuwige’ identiteit, de identiteit die ook na onze dood nog iets kan vertellen over wie wij waren, is het uitgangspunt. Bij Universe concentreert Berger zich op de ruimte die de mens in sociale en politieke situaties inneemt. Wie zijn wij in relatie tot onze fysieke, sociale en politieke ruimte en hoe verhoudt onze unieke identiteit zich tot de collectieve fantasieën waardoor wij gevormd zijn. En bij Spirit, de meest recente gestarte projectreeks, verkent Berger het thema van de levenshouding en levensvragen die uit het menselijk tekort ontstaan. Niet alleen de bovenmenselijke betekenis van Spirit geldt hier, maar ook de mentale houding die men kan aannemen in onze sociale, politieke en maatschappelijke omgeving.
Berger is geboren in Utrecht, Nederland, op 24 januari 1965. Hij studeerde Plastisch en Ruimtelijk Vormen aan de AKI in Enschede van 1984 tot 1990. Daar kreeg hij les van onder anderen Maja van Hall, Ad Gerritse, Albert van der Weide, Helen Frik, en Hans Ebeling Koning. Niet het klassieke beeldhouwen maar het samenstellen van een beeld stond hier centraal. Berger maakte mixed-media werk van abstracte constructies in combinatie met video. Tijdens zijn post-academische tijd aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht, van 1990 tot 1992, raakt hij geïnspireerd door werk van videokunstenaars als Bill Viola, Bruce Nauman en Nam June Paik.
Onder invloed van zijn bewondering voor de Italiaanse hoog renaissance kiest hij daarna voor de beeldhouwkunst. Onder invloed van zijn vroegere docent Ad Gerritse is er een hernieuwde belangstelling voor figuratieve kunst met een conceptuele betekenis.
In 2007 opende in Nederland zijn eerste museale solo-overzicht in museum Beelden aan Zee, Den Haag-Scheveningen, die de weg baant richting het grotere publiek. Daar exposeerde hij een breed scala aan werken, waaronder zijn versie van een Pietà, alsmonument voor alle moeders met dode zonen, een werk gebaseerd op Michelangelo’s versie van de rouwende Maria met haar gekruisigde zoon in haar armen, een van de meest perfecte beelden uit de kunstgeschiedenis. Ook was daar het werk Family te zien, een eerbetoon aan de sociale groep waarin je geboren wordt met de machtsstructuren die bij het concept familie horen. Met de bewust ‘aangetaste’ verschijningsvorm relativeert Berger zijn positie ten opzichte van beeldhouwers zoals Cellini en Michelangelo, die hij beschouwt als zijn belangrijkste voorbeelden uit de kunstgeschiedenis.
Bergers werken bevinden zich in verschillende Nederlandse museale collecties als museum Beelden aan Zee in Den Haag-Scheveningen, Rijksmuseum Amsterdam, museum Singer Laren, en in bedrijfscollecties als ING Collectie en de Achmea Art Collection. In het buitenland bijvoorbeeld in de Fundació NUMA – Espais de Cultura, (Spanje) Menorca, Spanje, de Katrin Bellinger Collection en de gemeente Bad Homburg. Berger realiseerde ook diverse grote werken in opdracht. Zijn werk werd onderscheiden met de Singer Prijs 2013 en de Sacha Tanja Penning 2014.
Fotografie werken: Erik en Petra Hesmerg
Fotografie proces: Annick Vroom en Caspar Berger
Ontwerp website: Anne Lakeman
Uitvoering website: Flowhub